सहज सुचलेल.....

ढग येतील वाजत गाजत
बरसत थेंबावर थेंब
हर्ष होईल मातीला
अन सृष्टी भिजेल चिंब....!!
--स्नेहल

सोडून ती गेली होती
मला कठीण आडवळणावर
विनवून पुन्हा आली
जेव्हा होतो मी सरणावर....
--स्नेहल

वेळ काळची तिला
नव्हतीच काही जाणीव
हीच तर होती
तिच्या प्रेमामध्ये उणीव....
--स्नेहल

शब्द थांबले तर
सांग भावना मोकळ्या कश्या होतील
आणि छान लिहिले नाही तर
तुला हसण्याच्या उकळ्या कश्या येतील...:)
--स्नेहल

प्रेम इतक अबोल होत
कि ते तीच तिला हि कळलं नाही
मी ओरडून बोलवत राहिलो
पण तीच पाऊल काही वळल नाही...
--स्नेहल

कान टोचून हि
ती काही बदलली नाही
मी खचून गेलो
पण ती काही सुधारली नाही...
--स्नेहल


जेव्हा झाली तिला प्रेमाची जाणीव
आणि आली होती थोडी कीव
हा देह होता सरणावर
अन उडून गेला होता जीव..!
...--स्नेहल

पण, कदाचित---
खोली असेल तिच्या प्रेमामध्ये
म्हणून वरून दिसायची शांत
हे सगळे हि कळले तेव्हा
जेव्हा झाला होता अंत...!
--स्नेहल


आता विचार करूच नये
एका ठिकाणी बसावे शांत
घेऊन टाकावा संन्यास
अन होऊन जावे संत....:):)
--स्नेहल


संन्यास घेऊन कुठे करू
नसता डोक्याला भार
बायको रात्री देणार नाही
जेवणात भातावर सार...:):)
--स्नेहल